Osmanlı Türkçesi Sözlüğü. 2008.
hevâdâr — I. (A. F.) [ راداﻮه ] istekli, taraftar. II. (F.) [ راداﻮه ] havalı, havadar … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
HEVADAR — f. Hevalı. Nefsine uymuş. Küstah. * Etrafı açık, havalı yer … Yeni Lügat Türkçe Sözlük